Zacht

Nu ik mijn haar laat groeien, hoor ik vaak dat het me zachter maakt om te zien. Met kort haar werd mijn uitstraling altijd ‘pittig’ genoemd, nu zien mensen mij als zacht. Het grappige is, dat de keuze mijn haar te laten groeien weer een stap lijkt te zijn in het mijzelf toestaan zacht te zijn.

Jaren geleden is dit proces al begonnen, versneld door het moeder worden. Waar ik mijzelf in mijn tienertijd harder maakte, door middel van zwarte, stoere outfits en zelfs lang daarna nog beschermde door me ‘pittiger’ voor te doen dan ik misschien was, mag ik nu van mezelf zachter zijn. Ik mag voelen, ik mag ervaren, ik mag er zijn zoals ik ben.

Natuurlijk heb ik ook best die pittigere kant, ik kan nog steeds fel uit de hoek komen. Maar ik heb geleerd dit veel beter te doseren. Waar ik vroeger anderen soms kwetste om zelf maar minder gekwetst te worden, denk ik nu, meestal, beter na voor ik spreek in een wat verhitte discussie.

Ik mag ook zachter voor mijzelf zijn, misschien nog wel de moeilijkste stap. Vroeger dreef ik de spot met mijzelf, zodat anderen het niet meer hoefden te doen. Wilde je opmerken dat je vond dat ik teveel praatte? Was ik je toch net voor geweest met een grapje ten koste van mijzelf.
Bovendien was niemand zo streng voor mij als ikzelf. Nog steeds heb ik er, vooral als moeder, moeite mee fouten te maken. Maar hoe sneller ik accepteer dat ik mens ben, hoe sneller ik ook weer terug ben bij mijn zachte kant, die mijn kinderen het liefste zien.

Ik merk dat mensen soms vinden dat ik te zacht ben voor mijn opgroeiende jongens. Het moeten toch echte kerels worden? Laat ze maar denken! Ik zie dat ze groeien als ik volledig en liefdevol voor ze aanwezig ben. Tot de deur kan ik ze beschermen, daarbuiten zullen ze toch wel gehard worden, omdat, helaas, de wereld nog niet toe is aan alleen zachtheid.

Volgens mij heeft de wereld juist behoefte aan zachtheid, ook in mannen. Mannen die het niet meer draait om louter macht. Mannen die durven te voelen en lief te hebben. Mannen die snappen hoe ze moeten koesteren. Mannen die durven van zichzelf te houden. Dus laat ook mijn jongens maar lekker zijn wie ze zijn, de een is van nature zachter dan de ander en dat is ook oké. Ook zijn mogen zijn wie ze zijn.

Toen ik laatst nadacht over dit blog, zong er een tekst door mijn hoofd, van het nummer Lovesong dat op de cd van Adele staat:

Whenever I’m alone with you
You make me feel like I am home again
Whenever I’m alone with you
You make me feel like I am whole again

Hoe mooi zou het zijn als wij allemaal zodanig onszelf mochten zijn, dat wij deze tekst op onszelf toe konden passen? Ik kan mij tegenwoordig meestal perfect heel en thuis voelen met mijzelf. Jullie ook?