Zoals je bent

Vanavond, terwijl ik al in bed lag, schoot me een moment te binnen, dat bepalend is geweest voor veel momenten in mijn leven.

Ik herinner het me nog goed: Ik was met een groepje vrienden op een uitje. Vlak daarvoor waren er wat strubbelingen geweest en het was zelfs even de vraag of ik wel mee zou gaan. Maar ik besloot te gaan en nam daarbij de beslissing om mezelf tijdens dat uitje maar weg te cijferen. Ik zou meegaan in wat de rest wilde en mijn eigen mening niet laten horen. Dus zei ik “Mij maakt het niet uit hoor, wat willen jullie?“ en “Natuurlijk, wat jullie willen.” Uiteraard liep ik zelf met een knoop in mijn maag rond en kostte het me veel energie om me zo aan te passen. Ik was immers niet mijzelf.

Na het uitje, kreeg ik van een aantal mensen uit het groepje te horen dat ze me zulk aangenaam gezelschap hadden gevonden, dat ze me zo eigenlijk leuker vonden. AU! Mijn (in die situatie terechte?) conclusie: Als ik niet mijzelf ben, dan vinden mensen me leuker.

Zo heeft iedereen wel een bepalend pijnmoment in zijn leven. Een moment dat zich een bepaald idee over jezelf diep wortelde. Alsof het weerhaken uitsloeg ergens diep in je kern, om daar nooit meer weg te gaan.

Jarenlang heb ik me, in gezelschap, gedragen naar wat ik toen dacht ontdekt te hebben. Ik paste me aan aan wat men op dat moment van me verwachtte. Lachte als het gewenst was. Deed joviaal als anderen dat ook deden of probeerde juist stil te zijn als dat van me verwacht werd, want hadden mensen niet weleens gezegd dat ik teveel praatte?

Tot ik mensen ging ontmoeten die mij leuk vonden zoals ik ben, met al mijn rare trekjes. Die het leuk vinden als ik ongemerkt begin te zingen. Die niet geïrriteerd, maar eerder vertederd kijken als ik het innerlijke kind in mij los laat. En met me mee filosoferen als ik juist eens de diepte in wil duiken.

Ik ga je niet vertellen dat je jouw pijnmoment moet herleven. Ik ga je niet vertellen dat je iemand moet zoeken om de wond op te sporen en je die alsnog moet gaan hechten. Ik vraag je wel om eens te voelen waar het bij jou steekt. Wat heb jij jezelf wijs gemaakt over jezelf?

En dan rest me slechts één ding: Je te vertellen dat je prachtig bent! Dat je helemaal perfect bent, precies zoals je bent!

Open je hart

Laat je zien

Het is even eng misschien

Maar geloof me

Dit is de dag

Dat je zorgeloos stralen mag

In al je pracht

Zonder schijn

Zodat JIJ

JIJ kan zijn!

Voelen

Afgelopen week had ik weer een wonderlijke ervaring. Ik was met iemand aan het twitteren over hulp vragen aan de engelen en schreef iets over dat we de engelen maar dankbaar moesten zijn. Op dat moment “voelde” ik een glimlach en heel veel liefde stromen. Ze lazen kennelijk mee.

Toen ik daar net over na liep te denken (toen ik eigenlijk naar bed wilde gaan, hoe kan het ook anders…), drong het tot me door. Net als het tijd is om te leven vanuit liefde en vanuit ons hart, is de tijd gekomen om te voelen, maar dan echt!

Sta eens stil bij wat je lijf je vertelt, heb je de afgelopen weken momenten gehad dat je lichaam heel duidelijk iets aangaf? Misschien had je ergens pijn, of voelde je je heel vermoeid. Wat was er daarvoor gebeurd? Had iemand je geraakt, bijvoorbeeld in je hart? Had iemand je geprobeerd vleugellam te maken? Was je energie weggezogen?

Let ook daar eens op: je energiehuishouding. Wanneer kan je energie goed stromen? Wanneer blokkeert je energie? Wanneer lekt het weg? En bij wie of waar ben je dan? Sommige plaatsen, bijvoorbeeld bepaalde werkplekken, kunnen heel ongezond zijn. Krijg je ergens vaak hoofdpijn en raak je vermoeid? Dan is die plek niet gezond voor jou. Zijn er mensen bij wie je je eigenlijk, als je heel eerlijk bent, niet helemaal lekker voelt? Ha je een sluimerende klacht die ineens helemaal de kop opsteekt in iemands aanwezigheid of vlak erna? Dan is die persoon, op dat moment, niet gezond voor jou. Misschien is het iemand die een heel andere trilling heeft dan jij. Misschien is het iemand die, op dat moment, een negatieve mening heeft over jou en je zo je energie ontneemt.

Kijk eens of je deze situaties kunt vermijden. Spreek eens een tijdje niet af met bepaalde personen en voel hoe het dan met je gaat. Kijk eens of je niet op die plek hoeft te komen waar je je niet lekker voelt, of misschien kun je in een andere kamer gaan zitten, als je er toch echt moet zijn.

En als je echt niets kunt veranderen aan de situatie, leer dan hoe je jezelf kunt beschermen. Zorg dat je het goed leert, zodat je het ook (je) kinderen kunt leren, die zullen het minstens zo hard nodig hebben als jij.

En voel dus ook, om bij het begin van het verhaal terug te komen, wat de engelen je willen vertellen. Ga er eens voor zitten, sluit je ogen en kijk of er iets komt. Het kan een emotie zijn, of een kleur, een getal, een liedje, of misschien voel je, zoals ik, dat ze glimlachen. Geloof me, het is de moeite waard!

Pas goed op jezelf en de mensen van wie je houdt, het is een roerige, maar prachtige tijd!