zondag 11 september 2011

Ik ben kracht

Volle maan. Haar scheppende kracht roept me. Weer. Midden in de nacht. Helaas. Want ik wil slapen!

En juist door de gedachte die ik daarbij had, kwam het in me op. Want ik voel me moe, dat heb ik vaak de laatste tijd, onder andere door de onrustige nachten die ik ervaar dankzij de steeds in beweging zijnde energieën op aarde.
Logischerwijs denk ik dan: “Ik ben moe.” En juist dat zou ik niet moeten doen. Want door dit te verbinden met de woorden “Ik ben”, word ik, in mijn hele wezen, datgene wat ik denk of uitspreek.

Ga eens bij jezelf na hoe vaak je dingen denkt met de woorden “ik ben” ervoor. “Ik ben bang.”, “Ik ben te dik.”, “Ik ben het niet waard”. Etc.

Er bestaat zoiets als de “Ik ben kracht”. Door een zin te beginnen met deze woorden, geef je datgene wat je zegt enorm veel kracht. Je laat het je hele WEZEN in stromen en wordt precies dat wat je zegt.

Iedere keer dat jij iets negatiefs over jezelf denkt, beginnend met de woorden “ik ben”, geef je deze kracht mee.

Probeer dus te leren om te buigen. Je kunt dit ook zeer zeker in positieve zin gebruiken.
Als ik me niet lekker voel, denk ik tegenwoordig altijd: “Ik ben gezond en ik ben sterk.” Sinds ik dit doe, ben ik niet ziek meer geweest. Het werkt voor mij goed, mits ik erin geloof!

Als je erin leert te geloven, zijn dit hele krachtige affirmaties. Probeer eens goed te letten op wat jij allemaal over jezelf zegt en denkt en probeer hierbij een positieve “Ik ben affirmatie” te bedenken.

Denk, als je iets moois overkomt: “Ik ben het waard”. Probeer eens over jezelf te denken: “Ik ben mooi”. Zeg hardop tegen jezelf “Ik ben liefdevol.” Je zult merken dat het een hele mooie, positieve werking kan hebben.

Zo, nu ik dit kwijt ben, ga ik me weer eens richten op een positieve affirmatie om straks in slaap te komen. Het zal zoiets worden als: “Ik ben ontspannen en volkomen kalm.” 

Voor wie dit nog voor het slapen gaan leest: Slaap zacht! En anders: Fijne dag!

Take care,
Nadia

dinsdag 6 september 2011

Vertrouwen

Ik heb vandaag een mooi bericht mogen ontvangen over iemand die eindelijk weer durfde te vertrouwen, op zichzelf en op anderen. In het leven van die persoon, zie je gelijk de verandering. Ineens komen er mooie kansen voorbij, waar ze eerder niet waren. Ik ben ervan overtuigd dat deze kansen zich blijven presenteren, als het vertrouwen blijft.

Dit doet mij weer beseffen dat vertrouwen zo belangrijk is!
Allereerst het vertrouwen in jezelf. Wie kun je vertrouwen  als je jezelf niet kunt vertrouwen? Op jezelf vertrouwen betekent ook: vertrouwen op je intuïtie. Afgaan op wat je hart je ingeeft. Leven naar wat je hart ingeeft.

Als je merkt hoezeer je op jezelf kunt vertrouwen, kun je dat  ook op anderen. Wat ik bijna altijd zie, is dat degenen die ik echt vertrouwen geef, dat ook niet zullen beschamen. Als je volledig vanuit je hart vertrouwt, krijg je terug wat je verwacht.

Het omgekeerde zie je ook: Mensen die zichzelf niet vertrouwen en die daardoor niet echt durven vertrouwen, blijven achterdochtig, wachten tot je hun vertrouwen beschaamt.

Zo heb ik een kennis die mij af en toe in vertrouwen neemt. Haar diepste zielenroerselen vertrouwt ze me toe. Maar zij vertrouwt niet op zichzelf en niet op de wereld om haar heen. Dus iedere keer als ze mij iets heeft toevertrouwt, trekt ze zich terug. Ze durft me als het ware niet meer aan te kijken, terwijl ik niets met de informatie gedaan heb. Ik heb alleen geluisterd en haar bijgestaan. Ik merk wel dat dit mij pijn kan doen. Ik vertrouw op mijzelf, mijn man, mijn familie en mijn dierbare vrienden. Maar ook op sommige mensen die ik alleen maar via het internet ken. Gewoon, omdat mijn hart mij vertelt dat het kan. Hoe kan het dan dat iemand niet voelt dat ik vertrouwen niet zal beschamen? Dat kan alleen als diegene de basis niet heeft kunnen leggen.

Nu zijn  er natuurlijk veel mensen te vinden, die in hun leven weinig kans hebben gehad om vertrouwen te ontwikkelen. Sommige mensen is zo’n geweld aangedaan. Zij zijn zo aangetast in hun ware zijn, dat het ze nagenoeg onmogelijk is gemaakt. Het enige dat wij voor hen kunnen doen, is ze des te meer reden geven om te gaan durven, om de sprong te nemen te gaan vertrouwen. En ze vooral aan te sporen hiermee te beginnen bij zichzelf.

Ik zal dus ook voor deze kennis open blijven staan. Deze vrouw die ik nog steeds kennis noem, omdat ze mij niet toestaat haar vriendin te zijn. Als zij toch weer iets kwijt wil aan mij, zal ik er voor haar zijn. Ik zal me niet aan haar opdringen, maar wachten tot ze weer naar mij komt. En als ze dat doet, zal ik haar wederom bijstaan en er niets voor terug verwachten. Ik hoop dat ooit de dag komt, dat zij de moed heeft om zich tot zichzelf te wenden en te zeggen: “Op jou vertrouw ik volledig. Ik weet dat je er voor me bent en er altijd zult zijn. Je bent mij zo dierbaar, dankjewel dat je er bent!"

Take care!
Nadia