Ik heb vandaag een mooi bericht mogen ontvangen over iemand die eindelijk weer durfde te vertrouwen, op zichzelf en op anderen. In het leven van die persoon, zie je gelijk de verandering. Ineens komen er mooie kansen voorbij, waar ze eerder niet waren. Ik ben ervan overtuigd dat deze kansen zich blijven presenteren, als het vertrouwen blijft.
Dit doet mij weer beseffen dat vertrouwen zo belangrijk is!
Allereerst het vertrouwen in jezelf. Wie kun je vertrouwen als je jezelf niet kunt vertrouwen? Op jezelf vertrouwen betekent ook: vertrouwen op je intuïtie. Afgaan op wat je hart je ingeeft. Leven naar wat je hart ingeeft.
Als je merkt hoezeer je op jezelf kunt vertrouwen, kun je dat ook op anderen. Wat ik bijna altijd zie, is dat degenen die ik echt vertrouwen geef, dat ook niet zullen beschamen. Als je volledig vanuit je hart vertrouwt, krijg je terug wat je verwacht.
Het omgekeerde zie je ook: Mensen die zichzelf niet vertrouwen en die daardoor niet echt durven vertrouwen, blijven achterdochtig, wachten tot je hun vertrouwen beschaamt.
Zo heb ik een kennis die mij af en toe in vertrouwen neemt. Haar diepste zielenroerselen vertrouwt ze me toe. Maar zij vertrouwt niet op zichzelf en niet op de wereld om haar heen. Dus iedere keer als ze mij iets heeft toevertrouwt, trekt ze zich terug. Ze durft me als het ware niet meer aan te kijken, terwijl ik niets met de informatie gedaan heb. Ik heb alleen geluisterd en haar bijgestaan. Ik merk wel dat dit mij pijn kan doen. Ik vertrouw op mijzelf, mijn man, mijn familie en mijn dierbare vrienden. Maar ook op sommige mensen die ik alleen maar via het internet ken. Gewoon, omdat mijn hart mij vertelt dat het kan. Hoe kan het dan dat iemand niet voelt dat ik vertrouwen niet zal beschamen? Dat kan alleen als diegene de basis niet heeft kunnen leggen.
Nu zijn er natuurlijk veel mensen te vinden, die in hun leven weinig kans hebben gehad om vertrouwen te ontwikkelen. Sommige mensen is zo’n geweld aangedaan. Zij zijn zo aangetast in hun ware zijn, dat het ze nagenoeg onmogelijk is gemaakt. Het enige dat wij voor hen kunnen doen, is ze des te meer reden geven om te gaan durven, om de sprong te nemen te gaan vertrouwen. En ze vooral aan te sporen hiermee te beginnen bij zichzelf.
Ik zal dus ook voor deze kennis open blijven staan. Deze vrouw die ik nog steeds kennis noem, omdat ze mij niet toestaat haar vriendin te zijn. Als zij toch weer iets kwijt wil aan mij, zal ik er voor haar zijn. Ik zal me niet aan haar opdringen, maar wachten tot ze weer naar mij komt. En als ze dat doet, zal ik haar wederom bijstaan en er niets voor terug verwachten. Ik hoop dat ooit de dag komt, dat zij de moed heeft om zich tot zichzelf te wenden en te zeggen: “Op jou vertrouw ik volledig. Ik weet dat je er voor me bent en er altijd zult zijn. Je bent mij zo dierbaar, dankjewel dat je er bent!"
Take care!
Nadia
Geen opmerkingen:
Een reactie posten