Vorige week hadden we een
feestje van het werk van mijn man. Meestal niet echt mijn favoriete plek om te
zijn, druk, veel lawaai, veel mensen met allerlei zaken die ik dan vaak weer
aan kan voelen. Een goede plek om je af te sluiten dus, maar dat vergeet ik
vaak en doe ik tegenwoordig ook niet meer graag. Ik sta liever open, anders ben
ik ook niet echt te bereiken en kan ik me niet verbinden als ik dat wel wil.
Als het me echt teveel wordt, gebeurt dat afsluiten vanzelf, of ik nu wil of
niet.
De eerste paar uur van het feest
waren zoals feesten vaak zijn voor mij, vooral ongemakkelijk. Toen later op de
avond het licht gedimd werd, de muziek wat harder ging en mensen gingen dansen,
veranderde dat voor me. Rationeel gezien alleen maar meer prikkels om last van
te hebben, maar er gebeurde iets onverwachts. Ik kon mijn focus ineens leggen
op de mensen die plezier hadden en daarop afstemmen. Toen ik ook nog een jonge
ober zag met een stralende, aanstekelijke lach, sloeg de avond helemaal om voor
me.
Deze jongen was tegen of rond de
20, vaak een leeftijd dat jongeren, zeker met een bril, nog wat onzeker
overkomen. Helemaal op zo’n druk feest, waar je met je dienblad tussen de
dansende mensen door moet manoeuvreren. Maar deze jongen had zo’n prachtige en
zelfverzekerde uitstraling! Zijn lach was zo ontwapenend en raakte me. Hij
straalde een blijheid uit waarvan ik vurig hoop dat mijn jongens hem rond zijn
leeftijd ook nog steeds hebben. Af en toe wisselden de jongen en ik een blik en
een grapje uit. Ik verbond me, via zijn prachtige lach, met hem en kon niet
anders dan mij net zo gelukkig voelen als hij eruit zag.
Het is me vaker opgevallen: Een
verbinding van lach tot lach, leidt tot een verbinding van oog tot oog en dan
van ziel tot ziel. Als ik me zo mag verbinden met iemand, dan loop ik over van
liefde. Liefde voor het leven, liefde voor mijn medemens en liefde voor de
liefde zelf. Dat zijn de mooiste momenten die je mee kunt maken en die kun je
alleen meemaken als je je durft te verbinden. Op zulke momenten, prijs ik me
gelukkig dat ik zo gevoelig ben.
Gevoelig zijn is een kracht, het
is prachtig. Koester het.
Liefs,
Nadia
Geen opmerkingen:
Een reactie posten