vrijdag 15 april 2011

Het zeurende stemmetje

Het valt me de laatste tijd op dat veel mensen onzekerheden hebben waar ze helemaal niet nodig zijn. Een zeurend stemmetje in hun hoofd, dat ze vertelt dat ze iets niet kunnen, dat ze niet goed genoeg zijn.


Vooral ook mensen die steeds meer "verlicht" raken, lijken hier last van te hebben. Ik vermoed dat het stemmetje het ego vertegenwoordigt. Je ego is bang dat je verder groeit, want dat zou betekenen dat je steeds verder van je ego verwijderd raakt. Je ego wil dit tegen gaan.


We zijn allemaal één, kunnen samen zoveel bereiken, zoveel co-creëren! Maar als we allemaal één zijn, dan komt ons ego in het nauw. Die heeft dan opeens niet zoveel meer te vertellen.


De vraag is alleen wat je hier dan aan kan doen. Iedereen kan je vertellen dat je in jezelf moet geloven, dat je niet toe moet geven, los moet laten, maar hoe doe je dat? Het antwoord is niet eenvoudig en niet eenduidig, het kan voor iedereen anders zijn. 


Wat mij helpt, is bedenken dat er zoveel van ons gehouden wordt, dat er altijd engelen, ook in de menselijke variant, voor ons klaar staan, die ONVOORWAARDELIJK van ons houden. Als zij het kunnen, waarom wij zelf dan niet?


Zoals Tori Amos het verwoordde in Winter (over een vader-dochter relatie): When you're gonna make up your mind? When you're gonna love you as much as I do?


Denk daar maar eens aan als je weer onzeker bent: Er wordt veel van je gehouden, wanneer ga je dat zelf ook doen?

3 opmerkingen:

  1. Deze reactie is verwijderd door de auteur.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Wat een prachtige blog!
    Ik probeer het stemmetje te slim af te zijn door te zeggen, ik kan het misschien niet, maar ik doe het lekker toch. Alleen.. soms... tja... een koppig ego dus :)
    Liefs Diana

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Thanks!!!

    Lijkt me ook een goede manier, het gewoon "lekker toch" doen! Dan kom je er vanzelf achter dat je het toch stiekem wel kunt!

    En volgens mij is iedereens stemmetje koppig hoor!

    BeantwoordenVerwijderen