Donker

“Niet alleen alles wat licht is, is mooi”, zei iemand van de week tegen mij. Het ging eigenlijk over een donkere foto, maar ik vond het een mooie uitspraak en hij bleef in mijn hoofd rondzingen. Er zit namelijk een enorme waarheid in! We zijn tegenwoordig geneigd alles alleen maar opgepoetst te willen zien. Alles moet licht en blinkend zijn, inclusief onze gevoelens.

Boosheid moet je omzetten naar dankbaarheid, verdriet liefdevol omarmen… Maar als we de donkere, rauwe, ongepolijste stukjes niet willen zien, wie houden we dan voor de gek? De wereld is gemaakt om donker en licht te bevatten. Zonder donker weet je niet eens wat licht is, zonder ongeluk, ken je geen geluk. Veel mensen willen tegenwoordig alleen maar “verlicht” zijn. Boosheid en andere “donkere” emoties horen daar niet bij, dan ben je niet “zen”. Toen ik laatst mijn eigen boosheid wilde wegmoffelen en dit argument gaf, zei een vriendin: Waarom zou boosheid niet “zen” zijn?

Als je toegeeft aan de “minder mooie dingen”, ervaar je daarna weer de schoonheid  om je heen. En waarom zouden er aan de donkere zaken in het leven, geen mooie kanten zitten? Heeft het je niets gebracht? Is het niet net als met een wat duistere foto? Dat het duister is, wil niet zeggen dat het plaatje zelf niet prachtig is?

Leren anderen en jezelf (en eigenlijk ook het leven zelf) te aanvaarden met lichte en donkere kanten, kan een mooi geschenk zijn. Ik heb moeite met mensen die denken de dualiteit voorbij te zijn. Zo lang je mens bent, heb je die dualiteit gewoon in je. Anders heb je hier eigenlijk weinig te zoeken. Prachtig hoor, die mensen die bijna altijd in hun kracht staan en die vooral dankbaar in het leven staan, maar ook zij zullen wel eens een baalmoment hebben, of verdriet voelen, of boos zijn op iemand. Dat hoort bij de menselijke ervaring en is alleen daarom al mooi.

De volgende keer dat ik een duistere foto zie, ga ik eerst eens kijken of er iets moois op staat. De volgende keer dat ik een duistere kant van mezelf tegen kom, zal ik er ook eens goed naar kijken en kijken waar ik daarin de schoonheid kan vinden.