Heel zijn

De woorden en zinnen voor deze blog begonnen een aantal weken terug al te borrelen. Ik had geen tijd om de vluchtige woorden te vangen, want ik zat in de auto. En ik voelde ook dat de tijd nog niet rijp was. Vanavond is de tijd daar.

Tijdens de bewuste autorit, verwonderde ik me over hoe ik tegenwoordig (meestal) in balans ben en ineens wist ik het: Ik ben weer HEEL.

Lang ben ik niet heel geweest. Zoals de meesten van ons, was ik me daarvan niet bewust. Ik worstelde me door het leven, zonder het zelf te weten. Ik was om de haverklap ziek, pakte ieder griepje mee en had veel migraine. Ik dacht dat het door de stress van mijn werk kwam, wat zeker een component was, maar dit was niet alles.

Bovendien wist ik van hele grote delen van mijn jeugd en tienertijd niets meer. Het waren grote zwarte gaten in mijn geheugen. Dit kwam me best goed uit, want het waren niet de mooiste herinneringen…

Ik moest heel worden, om te beseffen dat ik dit zó lang niet geweest was.

Bij mij begon het “heel-wordingsproces” toen ik een man ontmoette die mij echt liefhad zoals ik ben. Hij accepteerde zelfs het kindstuk in mij, dat zichzelf af en toe liet zien. Hij accepteerde mijn zwakheden én mijn kracht. Mijn liefde en mijn boosheid. Mijn lichte en mijn donkerdere kant. Hij zag mij op mijn slechtst, tijdens een burn-out, en hield tóch van mij, wat een openbaring! Ik mocht er ZIJN.

Het tweede deel van het proces, was tijdens mijn eerste zwangerschap en na de geboorte van mijn zoon. Het spelen met mijn kind, maakte dat ik dat ondergesneeuwde kinddeel in mij volop kon omarmen. Zijn blijdschap bracht me weer in contact met mijn blijdschap. Zijn onbevangenheid liet me mijn eigen onbevangen kant zien. En bovenal, zijn grote, liefdevolle hart, liet me mijn eigen grote, liefdevolle hart herontdekken.

Ik kan niet zeggen dat ik duidelijk heb gemerkt wanneer de verloren zielsdelen terug kwamen, ik kan alleen zeggen dat ik weet dat ze er weer zijn!

Nu zegt men dat ik eindelijk mijzelf weer ben. Dat ik teruggevonden heb wat ik zo lang ben kwijt geweest. Dat ik weer straal en liefde uitstraal naar wie het wil ontvangen.

Natuurlijk blijf ik ook een mens. Natuurlijk ben ik ook regelmatig boos of verdrietig. Natuurlijk voel ik me ook wel eens wat minder, maar ondanks dit, voel ik me wel HEEL!

Als je zelf nu worstelt, als je kampt met ziekte, verdriet, boosheid, pijn. Als je je bepaalde delen van het verleden niet kan herinneren. Ga dan eens na of er momenten zijn geweest in je leven dat je iets meemaakte wat zo traumatisch was, dat een deel van je ziel daar niet wilde blijven. Ik weet niet wat de beste optie is om deze verloren delen terug te vinden. Misschien kun je er ook hulp van de engelen bij vragen. Je zou kunnen vragen of ze de verdwaalde delen in je dromen terug kunnen brengen. Of misschien is een zogeheten Soul Retrieval wel het antwoord voor jou, als het je zelf niet lukt. Soul Retrieval komt uit het sjamanisme en staat voor het terughalen van de ziel. In het volgende artikel kun je er meer over lezen: http://www.choicez.nl/2011/07/27/soulretrieval-het-terugbrengen-van-de-ziel/

Hoe je het ook wilt aanpakken, ik hoop dat het je lukt, want hoe fijn is het om weer in balans te zijn. Hoe fijn is het om je heel te voelen en eindelijk weer helemaal jezelf te zijn!

Take care,

Nadia