dinsdag 26 juni 2012

The Letting Go


Piece by piece I take apart 
This complicated heart 
And I hope to find 
Something I can prove is real 
I can feel is truth 
I can say is mine 
The Letting go – Melissa Etheridge

In mijn omgeving zijn er meerdere mensen die afscheid (hebben) moeten nemen van hun geliefde. Afscheid om zelf door te mogen en kunnen gaan. Afscheid om eindelijk zichzelf te mogen worden.

Het is zoals in de tekst hierboven: Alsof je je hart uit elkaar moet halen, stukje bij beetje, om te zoeken wat echt is, wat waarheid is en wat echt van jou is. Ontzettend moeilijk en pijnlijk, maar deze tijd schreeuwt erom! Voor diegenen die nog steeds in een relatie zaten waarin ze niet volledig zichzelf konden zijn, is het tijd om dat uit te gaan vinden. Meestal gaat dat het beste alleen.

Ik weet, uit ervaring, heel goed hoeveel pijn het kan doen om een geliefde te laten gaan. Ook als je niet jezelf hebt kunnen zijn bij diegene, dan nog kan de liefde zo diep zitten. Weet dan dat je soms je GROTE liefde moet laten gaan, om je WARE liefde tegen te komen. Je grote liefde vinden is prachtig, maar ook vaak heel moeilijk. Je kunt hier denken in termen als tweelingziel/tweelingvlam, maar laten we het simpeler houden. Diegene waarbij jij in het begin dacht “Dit is hem/haar!”, diegene waarmee je die schok van herkenning voelde, diegene waarvan jij zeker wist dat je met hem/haar oud zou worden, blijkt het vaak juist niet te zijn. En juist door die sterke gevoelens ben je bereid om ver te gaan, heel ver, om te zorgen dat de relatie werkt. Dat je daarbij jezelf kwijtraakt, is niet vreemd.

Maar nu deze tijd ons vraagt om terug te gaan naar onze kern, naar ons werkelijke ZIJN, kunnen we dit niet meer volhouden. Steeds weer wordt ons duidelijk gemaakt dat we moeten laten zien wie wij zijn en dat kan alleen als je het zelf weet. Hoogste tijd dus om dat hart eens onder de loep te nemen. Jouw hart, jouw prachtige, eigen hart, dat toch echt voor jou alleen klopt, niet voor die ander! Dit hart is immers van  waaruit wij nu moeten gaan leven. Tijd om het te leren kennen en te vinden wat echt, waar en van jezelf is.

En troost je ook met deze gedachte: Wij zijn met onzichtbare koorden verbonden met wie wij liefhebben. De koorden die staan voor liefde, voor puurheid, voor waarheid, zijn gouden koorden. Deze kun je niet snijden of knippen. De andere koorden, de zilveren, staan voor de emoties, dus ook voor de ruzies, het verdriet. Deze kun je gerust (denkbeeldig) knippen, wat puur en echt is blijft over. Zoals altijd: De liefde blijft!
Dus om ook maar te eindigen met een stukje tekst van Melissa Etheridge (uit Keep it precious):

So take care, my love, my friend
And keep it precious

Iets mooiers kun je je niet wensen, dat jullie liefde, ook als hij niet voortgezet wordt, waardevol, kostbaar blijft!

Nadia

Voetnoot: Die ware liefde, die komt er, mettertijd, wel, weet ik ook uit ervaring! 

2 opmerkingen:

  1. Van Hart tot Hart in Liefde die onvoorwaardelijk iedereen verbind....
    In dat Hart is de Liefde onvervangbaar en toch zeer deelbaar ...Je eigen Hart in Vuur en Vlam! ♥ Veel liefs van mij

    BeantwoordenVerwijderen