maandag 2 mei 2011

Dualiteit en de nieuwe wereld

Dualiteit
Ik weet niet hoe het met jullie zit, maar ik merk dat ik nogal eens worstel met mijn dualiteit.
Steeds meer lijk ik in een meer verlichte staat van zijn te komen. Steeds vaker kom ik op het juiste moment de perfecte inspiratie tegen. Steeds vaker komen er mensen op mijn pad die puur liefde lijken te zijn. Steeds vaker ben ik zelf in mijn eigen liefdevolle kracht aanwezig.

Maar toch… Toch blijf ik ook tegenkomen dat er een andere kant is, kan ik boos worden, of me mee laten slepen in negativiteit van anderen. Laat ik me toch weer even uit mijn eigen kracht halen. En daar kan ik niemand behalve mezelf de schuld van geven… Want ík laat het toe en ík word boos. Maar de reactie hierop is misschien nog wel het meest wonderlijk: dan word ik ook nog eens boos op mezelf, omdat ik even niet positief en liefdevol ben. En ja, wie heeft daar nou wat aan?

Dus probeer ik mezelf aan te leren om eerst maar eens mijn eigen “zwakheden” te accepteren. Ik zet het tussen aanhalingstekens, omdat het niet echt zwakheden zijn. Beter omschrijf je het als menselijkheden. Want hoe menselijk is het niet om je dualiteit te ervaren? Zelfs veel personen die verder zijn op het pad naar een lichter en liefdevoller bewustzijn, ervaren het. Wie ben ik dan om mezelf op mijn kop te geven als ik het ook ervaar?

Na het accepteren van mijn eigen menselijkheid, volgt dan ook veel makkelijker het accepteren van andermans menselijkheid. Er zijn weinig mensen perfect, maar iedereen die probeert liefdevol in  het leven te staan en liefde uit te stralen naar anderen, is de basis van perfectie. En deze basis is waarop we het zullen moeten gaan bouwen, een nieuwe, mooiere wereld. Een stevig, liefdevol fundament, waar nog vele generaties op zullen kunnen bouwen!
Het begin is zeker aanwezig, dat zie ik dagelijks om me heen. Zo kunnen we de toekomst met vertrouwen tegemoet!

"Ook je negatieve gedachten zijn een deel van jouw (duale) zelf, erken ze, accepteer ze in liefde en laat ze dan weer los." - Nadia


2 opmerkingen:

  1. Lieve Nadia,

    Waarvoor wil je perfectie nastreven? Perfectie is vaak zo streng... Toen ik niet meer perfect wilde zijn, maar wilde helen, kreeg mijn leven kleur, warmte. En nu ik geheeld ben, heb ik mijn persoonlijkheid vrijelijk tot mijn beschikking, om deze in te zetten voor wat ik hier op aarde wil doen. Dat is voor mij Verlicht-zijn. In het leven van je Verlicht-zijn is er geen goed of fout, is de ene ervaring niet beter of mooier dan de ander. Het is het ervaren van een volledige innerlijke vrijheid, waarmee je anderen ten dienste kunt zijn...

    En dan ben je de dualiteit voorbij...

    Een hartegroet van Wonieka

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Lieve Wonieka,

    Dank voor je reactie. Ik wil geen perfectie (meer) nastreven. Ik probeer te zeggen dat je je imperfectie moet accepteren. Zo maak je ruimte voor mooie dingen, i.p.v. te focussen op imperfectie.

    Warme groet,

    Nadia

    BeantwoordenVerwijderen