Als het (te) donker is om je heen

In mijn omgeving zijn een aantal vrouwen die te kampen hebben met een depressie of depressieve gevoelens. Dit is niet omdat dit zwakke vrouwen zijn, maar omdat het sterke vrouwen zijn. Vrouwen die veel te lang sterk zijn geweest. Sterk voor hun kinderen. Sterk voor hun man. Sterk voor de buitenwereld. Sterk voor hun baas. Ze hebben veel meegemaakt. En in dit proces zijn ze zichzelf vaak kwijtgeraakt, want als je je altijd maar groothoudt, dan weet je op een gegeven moment niet meer zo goed wat je echte gevoelens zijn. Je hebt ze immers zo lang onderdrukt. 

En wanneer word je sterk voor jezelf? Nu dus!

Sterk worden terwijl je in een depressie zit? Ja, juist dan! Want, heel erg cliché, maar waar: Als je op het dieptepunt zit, kun je alleen maar omhoog. Nu is de tijd om te doorvoelen wat je al die tijd hebt onderdrukt. Nu is de tijd om eens goed naar jezelf te kijken. Nu is de tijd om eens tijd voor jezelf te nemen. Nu is de tijd om je gevoelens tot uitdrukking te brengen. Schilder, teken, klei, dans, zing, schreeuw desnoods! Zet die droevige cd op, omhels het donker en VOEL! Neem hier af en toe de tijd voor, als de kinderen er even niet zijn, als je even alleen bent. Om door de oude emoties heen te komen, moet je ze eerst toch doormaken.

En als je dan even de tijd hebt genomen om te voelen, neem dan de tijd om het leven weer goed te ervaren. Ga iets leuks doen, ga stappen met een vriendin, ga eens lekker uit eten met iemand die je liefhebt, doe iets leuks met je kinderen. En weet, zolang je daar nog voldoening uit kan halen, zolang je nog kunt genieten van de kleine dingen, zelfs al is het maar af en toe en kortdurend,  dan komt het wel goed met je. Dan heb je zelf nog kracht om eruit te komen. Zoals “Loesje” het ooit verwoordde: Het was zo donker dat ik overal lichtpuntjes zag. Zolang dit zo is voor jou, ga je het vast wel zelf redden. Maar wees daarbij ook niet bang om af en toe wel op anderen te steunen. Je hebt het al veel te lang alleen gedaan, prachtige, krachtige vrouw!

Herken je jezelf nu niet in bovenstaande, zie je geen lichtpuntjes meer? Zoek dan alsjeblieft hulp. Zoek een therapeut die bij je past, regulier of alternatief en pak het samen aan. Je hoeft je nergens voor te schamen en je hoeft het niet alleen te doen! Dit geldt natuurlijk ook als je merkt dat je er zelf niet uitkomt, als je merkt dat je in kringetjes rondzwemt.

Omring jezelf in deze periode met liefdevolle en positieve mensen, sluit mensen die je alleen naar beneden trekken maar even buiten. Daar heb je nu helemaal niets aan.

Zoek de liefde, voel en leef. Je komt er wel weer uit, want die kracht die jou op de been hield, die heb je nog in je en is, op den duur, weer toegankelijk voor je. En je zult er sterker uitkomen dan ooit, wacht maar af!

Tot die tijd, veel sterkte en veel liefs,

Nadia